به طور کلی همواره در بدن انسان دی اکسید کربن وجود دارد. هنگام تنفس اکسیژن مصرف شده و به هنگام بازدم، دی اکسید کربن از بدن خارج می شود. این گاز به کمک گردش خون بدن می آید. تمام سلول های بدن صرف نظر از وظیفه خود، گاز دی اکسید کربن را به عنوان گازی بی ارزش از خود خارج می کنند. در هنگام تنفس اکسیژن به ریه ها می رسد و در ادامه به سلول های قرمز منتقل می شود و پس از رفتن به سلول ها، سبب انجام سوخت و ساز در آن ها می شود و نهایتا دی اکسید کربن توسط سلول آزاد شده و به خون منتقل می شود تا از بدن خارج شود. در شرایطی که گاز دی اکسید کربن به سلول تزریق شود، سلول با میزان زیادی از این گاز روبرو شده و در نتیجه سبب افزایش گردش خون در آن ناحیه می شود تا بتواند دی اکسید کربن اضافه را خارج نماید و نیز مقدار کسیژن زیادتری را به این ناحیه انتقال می دهد. در نهایت این تغییرات سبب فریب خوردن سیستم گردش خون و سلول می شود. برای درمان قسمت های دور چشم که به علت نبود گردش خون در آن ها، تیره شده اند و یا برای افزایش گردش خون در سلولیت ها، این روش مورد استفاده قرار می گیرد.
کربوکسی نام علمی دی اکسید کربن بوده و روشی که به وسیله آن این گاز را به منظور درمان های پزشکی استفاده می کنند، کربوکسی تراپی نام دارد. در واقع این روش نوعی مزوتراپی محسوب می شود که با این تفاوت که در کربوکسی تراپی، گاز دی اکسید کربن به جای مایعاتی که در مزوتراپی تزریق می شوند، به کار گرفته می شود. این تزریق می تواند همانند مزوتراپی در مزودرم پوست انجام شود و یا در لایه زیر پوستی و عمیق تر پوست صورت گیرد.
کربوکسی تراپی از سوی سازمان غذا و دارویی آمریکا مورد تایید قرار گرفته است. این روش از 70 سال پیش مورد استفاده قرار می گیرد. نخستین بار در کشور فرانسه جهت گرفتگی رگ ها به کار گرفته شد. در سال 2000 نیز در ایتالیا برای زیبایی از آن استفاده شد. این امر امروزه در کشور های آمریکای شمالی و جنوبی و همچنین اروپا مورد استفاده قرار می گیرد.
در حین درمان با تزریق دی اکسید کربن به پوست، علائمی در خصوص کافی نبودن اکسیژن ارسال شده و بعد از چند دقیقه به وسیله ارگانیسم، دی اکسید کربن جایگزین اکسیژن می شود. نتیجه ای که از این روش حاصل می شود به نتیجه روش اکسیژن پرفشار شباهت دارد با این تفاوت که در کربوکسی تراپی اکسیژن با غلظت بالا در پوست فقط در مواقعی که داخل آن می باشد، وجود دارد.
بر اساس مکانیزم بدن، دی اکسید کربن به عنوان محصول متابولیسم به صورت طبیعی روزانه به وسیله سلول های بدن تولید می شود و به خون وارد شده و سپس توسط گردش خون و از راه ریه ها میزان اضافه آن از بدن خارج می شود. به همین خاطر این گاز سمی نمی باشد. حتی در شرایطی که این گاز به صورت مستقیم به رگ وارد شود هم امکان ایجاد آمبولی را نداشته و به آسانی قابل دفع شدن است. در کربوکسی تراپی نیز از این شیوه استفاده شده و بر طبق آن با وارد کردن کربن دی اکسید، سبب به هم خوردن تعادل این گاز در بدن شده و به این دلیل سبب افزایش گردش خون جهت دفع این گاز می شود. افزایش گردش خون در زیر پوست، باعث به وجود آمدن مویرگ های جدید و نیز افزایش الاستین و کلاژن خواهد شد. به این شکل جوانسازی پوست، به کمک کربوکسی تراپی صورت می گیرد. این روش از طریق دستگاه های مخصوص که می توانند فشار و میزان گاز اعمال شده در درمان را کنترل کنند، انجام می گیرد. این دستگاه شامل یک مخزن دی اکسید کربن بوده که خروجی آن به کمک قسمت الکترونیک تنظیم می شود.
بستگی به ناحیه درمان و بیماری، سرعت و مقدار گاز خروجی به وسیله پزشک تعیین و تنظیم می شود. در شیوه کربوکسی تراپی، به کمک سوزنی نازک، این گاز به زیر پوست تزریق می شود که سبب تحریک شدن و بیشتر شدن محصولات اکسیژنی در بافت ها می شود. علاوه بر آن باعث بهبود متابولیسم زیر پوست که دارای میکرو جریان ها است شده و فیبرولاست ها را در قسمت سنتژ کلاژن تحریک می کند.
میزان اکسیژن پوست تا 30 سالگی، 25 درصد کاهش یافته و تا سن 40 سالگی این کاهش به 50 درصد می رسد. به طور کلی به وسیله تنفس، اکسیژن وارد بدن می شود. اما مواردی مثل آلودگی مقدار این اکسیژن را کم می کند. در ابتدا اکسیژنی که در اندام های اصلی وجود دارد، توسط بدن مصرف می شود و سپس نوبت به مصرف اکسیژن پوست می رسد. در صورتی که به پوست اکسیژن کافی نرسد، باعث آسیب پذیر شدن پوست در برابر پیری، جوش و آکنه، لکه های پیری و قرمز شدن می شود. در این روش، تزریق دی اکسید کربن دقیقا زیر پوست صورت می گیرد. با افزایش یافتن دی اکسید کربن، این افزایش توسط بدن واکنشی شبیه به کمبود اکسیژن به خود می گیرد و با بیشتر کردن جریان خون، به این مسئله واکنش می دهد. به این خاطر میزان زیادی از اکسیژن و مواد مغذی به قسمت مورد درمان انتقال می یابد و سبب بهبود گردش خون شده و در نهایت ترمیم سلول ها صورت گرفته و مسئله احتباس آب کاهش می باید. بیشتر شدن جریان خون می تواند باعث تحریک کلاژن شده و به وسیله کلاژن، تیرگی زیر چشم و چین و چروک ها کاهش پیدا می کنند که این مسئله از مزایای کربوکسی تراپی می باشد. در صورتی که لاغری موضعی در نواحی مثل غبغب به کمک کربوکسی تراپی بخواهد انجام شود، باید میزان زیادی از گاز گرم شده در چربی تزریق شده تا به این صورت سلول های چربی از بین بروند و رگ های جدیدی ایجاد شود و جوانسازی پوست حاصل شود.
از نظر علمی وجود دی اکسید کربن در بدن سبب ایجاد 2 اتفاق می شود :
زمانی که دی اکسید کربن وارد بافت می شود، از آنجایی که هموگلوبین به دی اکسید کربن تمایل بیشتری دارد، باعث آزاد شدن اکسیژن شده و سپس به CO2 وصل می شود. در نتیجه تراکم اکسیژن زیاد شده و جریان خون بیشتر می شود و مویرگ های جدید ایجاد می شود که در نتیجه سبب افزایش تولید کلاژن و الاستین می شود.
ایجاد اثر بوهر در ریه ها و وجود تفاوت در غلظت دی اکسید کربن و هموگلوبین در طرفی از غشاء سلولی، سبب تبادل شدن اکسیژن با این گاز می شود. در ناحیه تزریق، دی اکسید کربن سبب ایجاد رگ های کوچک خونی و نیز بیشتر شدن اکسیژن شده و هر دوی این موارد به تجزیه چربی ها در اثر اکسیده شدن خواهد شد. علاوه بر این در هنگامی که فشار بافتی ایجاد شده از CO2 افزایش یابد، سبب ایجاد فعالیت های پی در پی خواهد شد که منجر به تجزیه چربی می شود. در موارد دیگر نیز بالا رفتن جریان خون و ایجاد مویرگ های جدید، ایجاد سلول ها و تارهای الاستین و کلاژن را به همراه خواهد داشت. واضح است که این روش هم مثل دیگر روش های زیبایی از نواقصی برخوردار بوده و قادر به حل کردن یک مشکل به طور کامل نمی باشد ولی سبب بهبود قابل توجه ای شده و با توجه به ژنتیک افراد، نتایج متفاوتی را رقم می زند.
این روش را برای همه نواحی بدن از قبیل پلک، گردن، صورت، باسن، پاها و پشت دست ها می توان استفاده نمود.
از این روش جهت رفع سلولیت استفاده می کنند. سلولیت برآمدگی های ناصافی از چربی می باشد که در نواحی از ران و باسن ایجاد می شود که نزدیک به 95 درصد زنان به آن دچار می شوند. سلولیت در مردان به دلیل متفاوت بودن ساختار پوستی مردان و زنان به ندرت ایجاد می شود. علل مختلفی برای ایجاد آن وجود دارد. نوع پوست مردان ضخیم تر بوده و به سمت عضلانی شدن می رود و دارای بافت های مستحکم می باشد. پوست زنان نازک تر بوده که همین امر سبب ایجاد سلولیت در آن ها می شود. علاوه بر آن زنان دارای لایه های چربی بیشتری نسبت به مردان می باشند و نیز در اثر تغییرات هورمونی و سایر عوامل نسبت به مردان بیشتر به سلولیت دچار می شوند که می توانید با مطالعه مقاله سلولیت در سایت آگاهی خود را در این زمینه افزایش دهید.
اغلب زنان به دنبال یافتن راه های گوناگونی برای درمان سلولیت می باشند. روش هایی از قبیل به کار گیری کرم های مختلف، ماساژ دادن غدد لنفاوی و ... که فایده چندانی ندارند. زیرا این درمان ها مشکلات اصلی فیزیولوژیکی را اصلاح نکرده و هیچ تغییری برای افزایش گردش خون و کلاژن سازی نمی کنند. مناسب ترین درمان برای رهایی از سلولیت، کربوکسی تراپی می باشد. این روش در اصل به وسیله برزیلی ها به منظور درمان های زیبایی و از بین بردن رسوب های چربی به جا مانده پس از لیپوساکشن در نواحی بالای زانو استفاده می شد و مدتی بعد ثابت شد که این روش آسیبی به بافت های بدن نمی رساند و فقط این سلول های چربی هستند که وسیله دی اکسید کربن شکسته می شوند و هیچ آسیبی به اعصاب وارد نمی کند. این روش علاوه بر حذف چربی ها، کمک به بازسازی کلاژن نیز می کند و سبب ضخیم و صاف شدن پوست خواهد شد. به همین علت است که در درمان سلولیت، این روش موثر می باشد.
بیشترین عاملی که در ایجاد تیرگی زیر چشم نقش دارد، احتقان خون مویرگی می باشد. دلایل مختلفی برای پر خون شدن شبکه مویرگی در پلک پایین وجود دارد. در حالت عادی اشک از پلک ها به درون بینی می ریزد. ولی بر اثر عواملی از قبیل مسدود بودن به دلیل احتقان بینی، وجود آلرژی، شکستگی بینی در گذشته و یا منحرف بودن تیغه بینی، این تخلیه به شکل مناسبی انجام نشود، جریان خون با سرعتی کمی در پلک پایین مواجه شده و فرایند اکسیژن رسانی با اختلال روبرو می شود و در نهایت سبب ایجاد کبودی در این قسمت می شود.
این روش شبکه مویرگی پلک پایین را بهبود بخشیده و علاوه بر آن با افزایش تولید کلاژن، سبب جوان تر شدن پوست می شود. زمانی که گاز CO2 تزریق می شود، جریان خون بیشتر شده که باعث تقویت شدن شبکه مویرگی می شود که در نهایت تیرگی زیر چشم به رنگ صورتی در می آید که به مدت 6 ماه اثر آن باقی می ماند.
نحوه انجام این عمل به شیوه ای است که به دو و یا سه قسمت از اطراف چشم، سوزن های ریزی وارد کرده و سپس تزریق دی اکسید کربن انجام می شود. پس از اتمام این کار فرد می تواند به خانه برگردد. در هنگام درمان تیرگی چشم با این روش، هیچ درد و یا ناراحتی برای فرد ایجاد نشده و جزو درمان های سرپایی و آسان می باشد. به گونه ای که به محض اتمام آن، بیمار می تواند به کارهای خود بپردازد و فقط به دلیل ورمی که وجود دارد، کمی ظاهر او متفاوت می شود که این مسئله نیز گذرا است. به طوری که بعد از گذشت یک روز این تورم از بین رفته و نتایج موثر درمان نمایان خواهد شد. در حالتی که شرایط کمی حاد تر باشد، ورم پس از کربوکسی تراپی پس از دو روز رفع خواهد شد.
بهترین روشی که می توان برای رفع تیرگی زیر چشم از آن استفاده نمود که عارضه ای را نیز در پی نداشته باشد، کربوکسی تراپی می باشد. در مورد ماندگاری این روش به دلیل جدید بودن این تکنیک، نظر خاصی را نمی توان داد و باید نتایج آن را بر روی بیمارانی که از آن استفاده کرده اند، بررسی نمود تا بتوان نظر مطمئنی در مورد ماندگاری این روش بیان کرد. به هر صورت اگر پس از گذشت چند سال نتایج این درمان کاهش پیدا کرد، با انجام مجدد آن می توان دوباره به نتایج دلخواه رسید.
به علت این که استرچ مارک سبب کش آمدن پوست و نیز پاره شدن کلاژن می شود، می توان از روش کربوکسی تراپی به دلیل ایجاد کلاژن های جدید و افزایش ماتریکس قوام پوست، برای درمان آن اقدام کرد.
حالت هایی که به وسیله آن ها گردش خون کاهش می یابند، جزو مواردی است که به کمک کربوکسی تراپی درمان می شوند. این روش به منظور درمان مواردی مانند آرتریت حاد، روماتولوژی، اختلال داشتن در نعوظ و نیز سندروم raynauds به کار گرفته می شود.
با توجه به قسمتی که تحت درمان قرار می گیرد، مدت درمان و نیز تعداد جلسات مورد نیاز گوناگون خواهد بود. به عنوان مثال درمان صورت برای یک مرتبه در ماه و برای بدن هر دو هفته یک بار صورت می گیرد. به طور کلی اغلب 6 تا 12 جلسه با فاصله زمانی یک الی دو هفته برای انجام کربوکسی تراپی نیاز می باشد تا نتایج مناسب حاصل شود. در مواردی جهت ماندگاری نتایج درمان، هر سال یک مرتبه درمان برای چند سال تکرار خواهد شد.
این روش مناسب برای همه افراد نمی باشد. تعدادی از مواردی که سبب منع استفاده از این روش می شوند عبارتند از :
این روش به طور کلی دارای عارضه خاصی نبوده و تنها ورم و قرمزی کمی به همراه دردی خفیف در ناحیه تزریق، حس گرما در پوست و در مواردی کبودی در ناحیه تزریق از جمله عوارض درمان با این روش می باشند که آن ها نیز به صورت گذرا هستند و پس از گذشت چند ساعت و بتدریج طی گذشت چند روز از بین خواهند رفت.
این گاز هر روزه به وسیله سلول های بدن انسان به وجود می آید و گازی غیر سمی می باشد. دی اکسید کربن حاصل متابولیسم نرمال بوده و پس از وارد شدن به خون به کمک ریه ها دفع شده و به این خاطر جزو گاز های سمی برای بدن محسوب نمی شود.
خیر، شیوه ای که برای رفع تیرگی مورد استفاده قرار می گیرد، متفاوت با شیوه استفاده شده جهت از بین چربی ها می باشد. بنابراین درمان تیرگی زیر چشم با کربوکسی تراپی، سبب از بین رفتن چربی در زیر پلک نمی شود.
تزریقی که در این روش انجام می شود، مانند درد نیش حشره می باشد. این میزان درد همانند شدت دردی است که در الکترولیز ایجاد می شود. با توجه به نظرات متخصصان، رفع سلولیت به کمک کربوکسی تراپی دارای درد بیشتری است اما با این وجود در صورت تحمل کردن آن، نتایج خوشایند تری نصیب فرد می شود. همچنین می توان از بی حسی موضعی جهت کاهش حس سوزن سوزن شدن در زمان وارد کردن سوزن در کربوکسی تراپی استفاده نمود. البته تنها در مواقعی که بیمار ترس از سوزن داشته استفاده می شود و لزومی بر استفاده از آن برای تمام افراد نیست.
در این روش نیز مثل سایر درمان ها عوامل متعددی از جمله تخصص پزشک، ناحیه ای که درمان صورت می گیرد، تعداد جلسات مورد نیاز و سایر موارد نقش در تعیین هزینه آن دارند. هزینه کربوکسی تراپی به شیوه جلسه ای حساب شده و در مقایسه با روش های مشابه دیگر مناسب تر می باشد.
هر جلسه از درمان کربوکسی تراپی، به 15 تا 30 دقیقه زمان نیاز دارد.
دوام نتایج ایجاد شده بستگی به ناحیه تحت درمان داشته ولی به طور میانگین انتظار حفظ نتایج تا 6 ماه پس از درمان قابل حدس است. معمولا پیشنهاد می شود که این درمان را هر 6 ماه یکبار انجام داده و با رعایت نکات مهم برای سلامتی، سبب ماندگاری نتایج شد.
افرادی که سن آن ها از 30 سال گذشته است، جهت کشیدن پوست و نیز سفت شدن دور چشم و درمان غبغب خود می توانند از کربوکسی تراپی کمک بگیرند. نتیجه درمان با جوان تر بودن بیمار رابطه مستقیمی دارد. تقریبا از هر 10 فرد تحت درمان با این روش، 8 نفر بعد از گذشت دو جلسه به بهبود شل بودن پوست خود و نیز تیرگی زیر چشم، پی می برند. بهتر شدن رنگ، شفافیت و نیز بافت پوست برای اغلب افراد بیمار نمایان است. همچنین برای افرادی که از طبیعی نبودن تزریق های انجام شده در سایر روش ها برای رفع چین و چروک مطمئن نیستند، توصیه می شود که شیوه های جدید عرضه شده مانند کربوکسی تراپی، جهت جوانسازی و از بین بردن چین و چروک های دور چشم روش کارسازی بود که کاملا طبیعی این درمان را انجام می دهد.
به وسیله دستگاه کربوکسی این گاز را تزریق می کنند. این دستگاه شامل کپسول گازی است که پزشک به کمک سوزنی باریک، این گاز را به قسمت تحت درمان تزریق کرده و هیچ گونه خونریزی ایجاد نمی شود. این تزریق سطحی بوده و سوزن متصل به دستگاه می شود.
جهت کنترل نمودن میزان CO2 ماشین های مخصوصی در این روش وجود دارند که متفاوت با یکدیگر هستند ولی اجزای تشکیل دهنده آن ها یکی می باشد. دستگاه کربوکسی تراپی از یک مخزن تشکیل شده که به وسیله لوله هایی پلاستیکی به جریانی تنظیم کننده وصل می باشد. توسط پزشک متخصص، میزان سرعت انتقال این گاز تنظیم می شود. پس از خروج گاز از مخزن و تنظیم کننده، به لوله ای که استریل بوده و دارای فیلتر برای از بین بردن ناخالصی ها است، می رسد و سپس متصل به سوزنی کوچ شده و در نهایت به وسیله آن به پوست بیمار انتقال پیدا می کند.
کربوکسی تراپی باعث تحریک تولید کلاژن در رگ های جدید می شود و نیز سبب افزایش خون رسانی شده تا 6 ماه تا 2 سال نیز ماندگار است. در ضمن بستگی به شرایطی که فرد دارد، ماندگاری این روش متفاوت است. مثلا فردی که دچار کم خونی است یا تیروئید است، امکان این که زودتر مجددا به تیرگی دور چشم دچار شود، بیشتر است. علاوه بر آن داشتن استرس و رژیم های سخت هم تاثیرات تزریق را کاهش می دهند.
از مهم ترین سولاتی که برای افراد مایل به کربوکسی تراپی پیش می آید، این مسئله است که انجام چه کارهایی پس از درمان الزامی است. به همین خاطر افراد قبل از درمان باید آزمایش های متعددی را برای اطمینان در مورد عدم حساسیت با این روش را انجام داده قرص های مصرفی خود را نیز استفاده نکنند. پس از عمل نیز با گذشت دو روز می توان به زندگی عادی بازگشت.
مهم ترین قسمت درمان کربوکسی تراپی که شامل مراقبت های پس از آن می باشد، عبارتند از :
طراحی شده توسط گروه طراحی و توسعه وب سایت رویال مدیا